Day 105 – long solo xc

Chciałem zacząć ten wpis czymś innym niż dyskusją o pogodzie, ale z której strony nie próbowałbym ugryźć tematu, to sprawa pogody powraca. Jak wspominałem ostatnio, minimalny pułap chmur na tym etapie szkolenia wynosi 3000 stóp. Od rana było słabo, broken na 2000-2500 stóp, ale tuż przed moim planowanym startem wszystkie METARy były już OK, ukazując zwykle scattered (czyli 3-4/8 pokrycia nieba) na 2500 ft. No to lecim! Na zdjęciu Hillsboro Airport po starcie.

Lotnisko KHIO

Czytaj dalej

Day 100 – solo xc

Gdzie by tu polecieć…? Przepisy FAA wymagają, aby lot zaliczany jako cross country był lotem na lotnisko oddalone o min. 50 NM w linii prostej od punktu startu. Po co więc kombinować, najlepiej wybrać destynację która jest najbliżej, a spełnia ten warunek – Albany (S12). A tak poważnie, w Albany można po prostu coś zjeść.

Autor bloga w Cessnie 152

Czytaj dalej

Day 13 – lot nad Oceanem

Znów udało mi się polecieć z Łukaszem jako pasażer helikoptera. Tym razem wybraliśmy się w kierunku zachodnim, czyli nad Ocean Spokojny, a dalej wzdłuż wybrzeża na północ. Widoki? Oceńcie sami. (najlepiej na pełnym ekranie w 720p HD)

Dla niecierpliwych mam też kilka zdjęć.

Czytaj dalej

Day 10 – pierwszy lot… helikopterem

Leniłem się spokojnie w mieszkaniu, kiedy nagle zadzwonił Łukasz. Zapytał, czy nie mam może ochoty gdzieś z nim polecieć – no pewnie że tak! 5 minut później spotkaliśmy się w szkole. Łukasz musiał jeszcze sprawdzić pogodę (która w ciągu dnia nie była rewelacyjna i dopiero zaczęła się poprawiać), policzyć trasę i złożyć plan lotu. Co ciekawe, oni tu wszyscy składają plan lotu telefonicznie…

Lot miał być stosunkowo krótki, ok. 1:30. Mój pilot wybrał trasę wzdłuż rzeki na północ, do Kelso, po drodze mijając Scappoose, a w drodze powrotnej Woodland. Zabrałem ze sobą aparat, żeby wszystko udokumentować. Na wstępie jednak: DZIĘKI ŁUKASZ!

Łukasz i autor bloga podczas pierwszego lotu śmigłowcem

Czytaj dalej

Ponownie na kręgu

W minioną niedzielę udało się wreszcie znaleźć czas, pogodę, instruktora i pojechać na lotnisko. Po zimowej przerwie byłem trochę przerażony perspektywą siedzenia za sterami, dlatego umówiłem się na kilka kręgów z kimś kto będzie umiał uratować podwozie samolotu przed brutalnym asfaltem.

Czytaj dalej

Nowy Targ i piękne widoki

Kuba okazał się być bardzo pomocnym pasażerem i dobrym nawigatorem, w związku z czym z przyjemnością wybraliśmy się na kolejny lot, tym razem zabierając na pokład również jego dziewczynę, Magdę. Dzień zapowiadał się wspaniale i pomimo mojej początkowej niechęci (z pogodą nigdy nic nie wiadomo) wybraliśmy się w góry, a konkretniej do Nowego Targu.

Michał i Kuba w kokpicie Cessny 172

Czytaj dalej

Z Kubą na kontrolowane

Ponieważ obiecałem znajomemu (który z resztą komentował tego bloga pod inicjałami JW), że będzie jedną z pierwszych osób które zabiorę na pokład, od kolejnego lotu nie miałem się jak wymigać. Pamiętam, że Kuba był zainteresowany lotem na lotnisko kontrolowane, więc nie było innej opcji jak opracować trasę na Balice. Żeby jednak posiedzieć w samolocie dłużej niż 50 minut, pomyślałem że można okrążyć od północno-wschodniej strony CTR, zrobić low pass na EPKK i wrócić do Kaniowa.

Pas startowy lotniska Kraków-Balice o zachodzie słońca widziany z lądującego samolotu

Czytaj dalej

Zmniejszona widzialność

Pogoda ostatnimi czasy nie zachęca do jechania na lotnisko. Wracając w poniedziałek w południe z uczelni zauważyłem jakieś skrawki błekitnego nieba, a że do końca dnia byłem wolny, więc od razu pomyślałem o samolocie. Spakowałem klamoty i ruszyłem do Kaniowa. Na Śląsku nie było już tak pięknie, ale gdzieś tam po okolicy można by się pokręcić…

Po dwóch lotach z pasażerami tym razem wybrałem się sam. Latanie z rodziną czy znajomymi jest fajne, można sprawić im niemałą przyjemność, pokazać świat z trochę innej perspektywy, wytłumaczyć fenomen lotu, pochwalić się świeżo nabytymi umiejętnościami, a może nawet zaszczepić w nich naszą pasję. Z drugiej strony, szczególnie na krótkich lotach, tłumaczenie wszystkiego i odpowiadanie na każde pytanie jest męczące i nie pozwala się skupić i w pełni „czerpać” wrażeń i doświadczeń z pilotowania samolotu. Wydaje mi się, że od czasu do czasu taki lot w ciszy przerywanej jedynie głosem innych pilotów i Info na radiu jest bardzo potrzebny.

Czytaj dalej

Licencja i pasażer

Nie byłbym sobą, gdybym po otrzymaniu licencji zaraz jej nie wypróbował. Dlatego dwa dni póżniej pojechałem na lotnisko do Kaniowa, tym razem już nie sam a z moim tatą. Pogoda była dobra, choć nie idealna bo widzialność ograniczało małe zamglenie.

Plan był taki, źeby polecieć do Pobiednika, niestety zrobiło się późno i została nam bliższa opcja, czyli lot w oklice jeziora Żywieckiego. Zaczęło się oczywiście od przygotowania samolotu, podczas którego tata uważnie obserwował moje ruchy i nie miał zachwyconej miny, kiedy poszedłem po mechanika bo wydawało mi się że jeden z popychaczy jest zbyt luźny, a środkowa śruba steru kierunku ma za duży dystans. Mechanik, Pan Darek, papatrzył swoim doświadczonym okiem, coś poruszał i zkwitował krótkim: można lecieć.

Czytaj dalej