Prognoza się sprawdziła i po wczorajszym śniegu nie ma ani śladu! Warunki na egzamin prawie idealne. Nie przeszkodziło mi to jednak o mały włos się nie spóźnić, dobrze że egzaminatorce dojazd też zajął więcej czasu niż zwykle. Czekając na nią w szkole w jednym z pokoików, przeznaczonych specjalnie na checkride’y, podszedł do mnie inny egzaminator i jak tylko dowiedział się że jestem z Polski, wyjąkał: „wzyskiego najszego”. A dziękuję, dziękuję, życzeń powodzenia nigdy za wiele.

Czytaj dalej →

Powoli zbliżam się do końca etapu związanego z przeszkoleniem mnie do latania w realiach amerykańskich i uzyskania FAA Private Pilot Cerificate. Niestety, idzie to bardzo powoli, bo program szkolenia Cessny zawiera w 90% lekcje powtórkowe i sprawdzające. Z jednej strony czasami bywa to męczące i pozornie niepotrzebne, z drugiej pozwala uzyskać znacznie wyższy stopień perfekcji i dokładności pilotażu. Ostatnie trzy dni spędziłem więc na dwóch lotach z instruktorem, w czasie których upewniał się on że wykonuję wszystkie elementy szkolenia zgodnie z wymaganymi standardami, oraz jednym krótkim locie samodzielnym, zaleconym przez Davida.

Czytaj dalej →

Jakie jest największe święto Ameryki? Boże Narodzenie? Thanksgiving? Dzień niepodległości? Superbowl! Finałowy mecz o mistrzostwo w futbolu amerykańskim przyciąga przed telewizory miliony. Widać to z resztą w szkole, cisza jak rzadko. Szczęśliwie, na chwilę pojawił się mój instruktor i dał mi endorsement na drugi samodzielny lot cross country, tym razem taki którego trasa przekracza 150 NM. Żeby nie marnować miejsca w logbooku, endorsement mam sobie sam wkleić jeśli zdecyduję się startować. Czemu miałbym nie lecieć? Ano zgadliście, pogoda.

Czytaj dalej →

Mieszkanie dalej niż 5 minut od lotniska wydaje mi się służyć. Dotychczas zwykle wychodziłem z mieszkania spóźnony, teraz zbieram się znacznie wcześniej i dojeżdżając gdzinę przed rozpoczęciem bloku mam wystarczająco dużo czasu na przygotowanie trasy, pogody, telefon na briefing. Dziś warunki nie są rewelacyjne, od rana śledziłem podstawę chmur – najpierw broken 600 ft, później 800 ft, aż w końcu scattered 800 ft. Niby się powoli przejaśnia, ale gdy przychodzi pora na podjęcie decyzji o locie, na końcu pasa 30 pojawia się jakieś zamglenie. Czekamy z Chrisem 30 minut, w tym czasie startuje kilka innych samolotów i wygląda na to że są w stanie budować w miarę normalne kręgi. Poza tym wieża zmieniła aktywny pas na 02, więc pogodą po zachodniej stronie nie należy się zbytnio martwić. Go!

Czytaj dalej →